نوشته شده در 89/4/17:: 12:24 عصر

 نماز روز آخر ذی الحجه سید در اقبال گوید دو رکعت نماز بخوانید در هر رکعت بعد از حمد 10 بار توحید و 10 بار آیة الکرسی و بعد از نماز گوید ( اللّهمَ ما عملتُ فی هذهِ السّنةِ مِن عملٍ نهیتنی عنهُ وَ لَم تَرضَهُ و نَسیتُهُ وَ لَم تَنسَهُ وَ دَعَوتَنی اِلَی التّوبةِ بَعدَ اجتِرائی عَلَیکَ اللّهُمَّ فَاِنّی أستَغفِرُکَ منهُ فَاغفِ لی وَ ما عَمِلتُ مِن عَمَلٍ یُقَرُّبُنی الیکَ فَاقبَلهُ مِنّی و لا تَقطَع رَجائی مِنکَ یا کَریمُ ). چون این را گفت شیطان گوید وای بر من هر چه در حق او در این سال رنج کشیدم همه را با این کلمات ویران کرد و سال گذشته برای او شهادت دهد که سال خود را به خیر ختم کرده است.

نوشته شده در 89/4/17:: 12:24 عصر

نماز شب اوّل محرّم : سیّد در اقبال برای شب اوّل محرّم چند نماز ذکر    ّنموده صد رکعت در هر رکعت حمد وتوحید بخواند .

دوّم: دو رکعت است ، در رکعت اوّل بعد از حمد سور?ِ انعام و در رکعت دوّم حمد و یس.

سوّم: دو رکعت نماز دارد در هر رکعت بعد از حمد + یازده بار سور? توحید. رسول خدا فرمود هر که در این شب این دو رکعت نماز را بخواند و صبحشرا که اوّل سال است روزه بدارد مثل کسی باشد که تمام سال را بخیر مداومت نموده آنسال محفوظ ماند و اگر بمیرد شهید وبه بهشت میرود . 

نوشته شده در 89/4/17:: 12:24 عصر

نماز روزاوّل محرّم: حضرت امام رضا (علیه السلام ) فرمود حضرت رسول (صلّی اللهُ علیهِ آلهِ ) روز اوّل محرّم دو رکعت نماز می کرد وچون فارغ می شد دستها را بلند مینمود واین دعا را میخواند: (( اللّهمَ أنتَ ألإلهُ القدیمُ وهذهِ سَنة جدیدةٌ فأسئلک فیها العصمةَََ من الشّیطان  والقوَّةََ علی هذهِ النّفسِ الأمّارةِ بِالسوء والأشتغالِ بما یُقرّبُنی إلیکَ یا کریمُ یا ذا الاجلالِ والاکرام یاعمادَ مَن لا عمادَ لهُ یا ذخیرةَ مَن لاذُخیرة َلهُ یاحرزَ مَن لا حرزَ لهُ یاسندَ مَن لاسندَ لهُ یاکنزَمَن لاکنز لهُ یا حَسَنَََ البَلاء یاعظیم الرَّجاء یاعزَّ الضُّعفاءِ یامُنقذ الغرقی یامُنجی  الهلکی یامُنعمُ یامُجملُ یامُفصلُ یامُحسنُ أنتَ الذی سجدَلَکَ سَوادَ الّلیلِ ونورَ النَّهار وضَوءالقمر وشُعاع الشَّمسِ  ودَوی المآء وحفیف الشَّجر یااللهُ لا شریکَ لَکَ الّلهمَ إجعلنا خیرَ مما یظنُّون واغفر لنا مالا یعلمون ولا تؤاخذنا بِما یقولون حَسبیَ اللهُ لا إلهَ الاّ هُوَ علیهِ توکلتُ وهُوَ رَبُّ العرشِ العظیم آمنّا بهِ کلٌّ مِن عندِ رَبَّناوما یذّکّرُ إلاّاُلوالألباب رَبَّنا لا تُزغ قلوبَنا بَعَدَ إذ هدیتنا وَهَبَ لنا مِن لدُنکَ رحمةٌ إنَکَ أنّتَ الوهّاب )).

                       ( إلتماسِ دُعا )